Tradução de José Luiz Ferreira (de Echte Democratie Jetzt)
Aos meus professores… e aos outros:
O meu nome é K. M., sou aluno do último ano num liceu em Drapetsona, Pireu.
Decidi escrever este texto porque quero exprimir a minha fúria, a minha revolta pelo atrevimento e pela hipocrisia daqueles que nos governam e daqueles jornalistas e media mainstream que os ajudam a pôr em prática os seus planos ilegais e imorais em detrimento dos alunos, dos estudantes e de todos jovens.
A minha razão para escrever é a intenção dos meus professores de fazer greve durante o período dos exames de admissão à Universidade e os políticos e jornalistas que choram lágrimas de crocodilo sobre o meu futuro, o qual “estaria em causa” devido à greve.*
De que falam vocês? Que espécie de futuro tenho eu devido a vocês? E quem é que verdadeiramente pôs em causa o meu futuro?
Deitemos uma vista de olhos sobre quem, já há muito tempo, constrói o futuro e toda a nossa vida:
– Quem construiu o futuro do meu avô? Quem vestiu o seu futuro com as roupas velhas da administração das Nações Unidas para a ajuda de emergência e reconstrução e o obrigou a emigrar para a Alemanha?
– Quem governou mal e estripou este país?
– Quem obrigou a minha mãe a trabalhar do nascer ao pôr-de-sol por 530 euros por mês? Dinheiro que, uma vez paga a comida e as contas, nem chega para um par de sapatos, para já não falar num livro usado que eu queria comprar numa feira de rua.
– Quem reduziu a metade o ordenado do meu pai?
– Quem o caluniou, quem o ameaçou, quem o obrigou a regressar ao trabalho sob a ameaça da requisição civil, quem o ameaçou de despedimento, juntamente com todos os seus colegas dos serviços de transportes públicos quando eles, que apenas queriam viver com dignidade, entraram em greve?
– Quem procurou encerrar a universidade que o meu irmão frequenta para atingir alguns dos seus sonhos?
– Quem me deu fotocópias em vez de manuais escolares?
– Quem me deixa enregelar na minha sala de aula sem aquecimento?
– Quem carrega com a culpa de os alunos das escolas desmaiarem de fome?
– Quem lançou tanta gente no desemprego?
– Quem conduziu 4.000 pessoas ao suicídio?
– Quem manda de volta para casa os nossos avós sem cuidados médicos e sem medicamentos?
Foram os meus professores que fizeram tudo isto? Ou foram VOCÊS que fizeram tudo isto?
Vocês dizem que os meus professores vão destruir os meus sonhos fazendo greve.
Quem vos disse alguma vez que o meu sonho é ser mais um desempregado entre os 67% de jovens que estão no desemprego?
Quem vos disse que o meu sonho é trabalhar sem segurança social e sem horários regulares por 350 euros por mês, como determinam as vossas mais recentes alterações às leis laborais?
Quem vos disse que o meu sonho é emigrar por razões económicas?
Quem vos disse que o meu sonho é ser moço de recados?
Gostaria de dirigir algumas palavras aos meus professores e aos professores em toda a Grécia:
Professores, vocês NÃO devem recuar um único passo no vosso compromisso para connosco. Se recuarem agora na vossa luta, então sim, estarão verdadeiramente a pôr em causa o meu futuro. Estarão a hipotecá-lo.
Qualquer recuo vosso, qualquer vitória que o governo obtenha, roubará o meu sorriso, os meus sonhos, a minha esperança numa vida melhor e em combater por uma sociedade mais humana.
Aos meus pais, aos meus colegas e à sociedade em geral tenho a dizer o seguinte:
Quereis verdadeiramente que aqueles que nos ensinam vivam na miséria?
Quereis que sejamos moldados nas salas de aulas como mercadorias de produção maciça?
Quereis que eles fechem cada vez mais escolas e construam cada vez mais prisões?
Ides deixar os nossos professores sozinhos nesta luta? É para isso que nos educais, para que recusemos a nossa solidariedade?
Quereis que os nossos professores sejam para nós um exemplo de respeito por nós próprios, de dignidade e de militância cívica? Ou preferis que nos dêem um exemplo de escravidão consentida?
Finalmente, quereis que vivamos como escravos?
De amanhã em diante, todos os alunos e pais deviam ocupar-se de apoiar os professores com uma palavra de ordem: “Avançar e derrotar a tirania fascista!”
Lutemos juntos por uma educação de qualidade, pública e livre. Lutemos juntos para derrubar aqueles que roubam o nosso riso e o riso dos vossos filhos.
PS: Menciono as minhas notas do ano lectivo 2011/12, não por vaidade mas para cortar a palavra àqueles que avançarem com o argumento ridículo de que “só quero escapar às aulas”: Comportamento do aluno: “Muito Bom”. Classificação média: 20 (“Excelente”) [a nota mais alta nos liceus gregos].
Adenda: podem ler o original.
Isto é de um estudante grego. Bem sabemos que são historicamente os jovens e estudantes normalmente que fazem as grandes alterações de um país. Mas com grande pena minha, parece que em Portugal será diferente.
Um testemunho absolutamente verdadeiro. Infelizmente, os jovens portugueses ainda dormem na safra de copiar algo que não lhes dê muito esforço. Muito triste, como eu gostava de ter alunos como este grego!!!!
Obviamente, emigre.
Em Portugal não há estudantes que pensam assim?…
Porque será que não temos conhecimento?
Todos à manifestação do 25 de Maio no Restelo.
É preciso mostrar ao Poder que não estamos com Ele!…..
Οι δάσκαλοί μου … και άλλα:
Το όνομά μου είναι K. Μ., είμαι μαθητής του τελευταίου έτους στο γυμνάσιο σε Δραπετσώνα, Πειραιάς.
Αποφάσισα να γράψω αυτό το κείμενο γιατί θέλω να εκφράσω την οργή μου, εξέγερση μου από το θράσος και την υποκρισία αυτών που μας κυβερνούν και τους δημοσιογράφους και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης για να τους βοηθήσει να εφαρμόσουν τα σχέδιά τους, παράνομο και ανήθικο σε βάρος των μαθητών, των σπουδαστών και όλων των νέων.
Ο λόγος για το γράψιμο είναι η πρόθεση από τους δασκάλους μου να χτυπήσει κατά τη διάρκεια εισαγωγικές εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο και τους πολιτικούς και τους δημοσιογράφους που χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για το μέλλον μου, η οποία θα είναι «οικεία» λόγω της απεργίας. *
Ότι μιλάτε; Τι είδους μέλλον δεν έχω λόγω να σας; Και ποιος αμφισβήτησε πραγματικά το μέλλον μου;
Ας πάρετε μια ματιά από που, εδώ και πολύ καιρό, την οικοδόμηση του μέλλοντος και όλη η ζωή μας:
– Ποιος έχτισε το μέλλον του παππού μου; Ποιος φόρεσε το μέλλον σας με τα παλιά ρούχα της διοίκησης του ΟΗΕ για την αρωγή και την ανοικοδόμηση και αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στην Γερμανία;
– Ποιος έκρινε άσχημα και κενές αυτή τη χώρα;
– Ποιος ανάγκασε τη μητέρα μου να εργάζονται από την ανατολή μέχρι τη δύση του ηλίου, ο ήλιος κατά 530 ευρώ το μήνα; Χρήματα που καταβάλλονται μία φορά τους λογαριασμούς και το φαγητό, δεν είναι αρκετό για ένα ζευγάρι παπούτσια, για να μην αναφέρουμε ένα μεταχειρισμένο βιβλίο που ήθελε να αγοράσει ένα δίκαιο δρόμο.
– Ποιος το ήμισυ του μισθού του πατέρα μου;
– Ποιος συκοφαντούν, εκείνοι που τον απείλησε, ο οποίος τον ανάγκασε να επιστρέψουν στην εργασία τους υπό την απειλή της πολιτικής επίταξης, ο οποίος τον απείλησε με απόλυση, μαζί με όλους τους συναδέλφους τους των δημόσιων συγκοινωνιών, όταν αυτοί, που απλά ήθελε να ζήσει με αξιοπρέπεια, κατέβηκαν σε απεργία;
– Ποιος προσπάθησε να τελειώσει το πανεπιστήμιο ότι ο αδελφός μου φροντίζει για την επίτευξη ορισμένων από τα όνειρά σας;
– Ποιος μου έδωσε φωτοτυπίες αντί των σχολικών βιβλίων;
– Ποιος κάνει enregelar στην τάξη μου χωρίς θέρμανση;
– Ποιος φέρει την ευθύνη για τους μαθητές του σχολείου να περάσει έξω από την πείνα;
– Ποιος έριξε τόσοι πολλοί άνθρωποι άνεργοι;
– Περίπου 4.000 άνθρωποι οδήγησαν στην αυτοκτονία;
– Ποιος στέλνει πίσω στους παππούδες στο σπίτι μας, χωρίς φροντίδα και χωρίς φάρμακα;
Ήταν καθηγητές μου που έκανε όλα αυτά; Ή ήταν ότι τα έκανες όλα αυτά;
Λέτε ότι οι καθηγητές μου θα καταστρέψει τα όνειρά μου σε απεργία.
Ποιος σας είπε ποτέ ότι το όνειρό μου είναι να είναι ένας άνεργος μεταξύ του 67% των νέων που είναι άνεργοι;
Ποιος σας είπε ότι το όνειρό μου είναι να εργάζονται χωρίς κοινωνική ασφάλιση και χωρίς τακτικές ώρες για 350 ευρώ το μήνα, καθορίζουν τον τρόπο τις πιο πρόσφατες αλλαγές στην εργατική νομοθεσία;
Ποιος σας είπε ότι το όνειρό μου είναι να μεταναστεύσουν για οικονομικούς λόγους;
Ποιος σας είπε ότι το όνειρό μου είναι να είναι παιδί για τα θελήματα;
Θα ήθελα να πω λίγα λόγια για τους καθηγητές και τους δασκάλους μου σε όλη την Ελλάδα:
Οι εκπαιδευτικοί, θα πρέπει όχι πίσω ένα βήμα στη δέσμευσή σας σε εμάς. Αν καταφύγιο τώρα στον αγώνα σας, τότε ναι, θα είναι πραγματικά σε κίνδυνο το μέλλον μου. Είστε μια υποθήκη το.
Οποιαδήποτε δική σας αποτυχία, κάθε νίκη ότι η κυβέρνηση πάρει, να κλέψουν το χαμόγελό μου, τα όνειρά μου, τις ελπίδες μου για μια καλύτερη ζωή και τον αγώνα για μια πιο ανθρώπινη κοινωνία.
Στους γονείς μου, τους συναδέλφους και την κοινωνία μου σε γενικές γραμμές πρέπει να πω το εξής:
Θα σας διδάξει πραγματικά μας ότι εκείνοι που ζουν μέσα στην εξαθλίωση;
Θέλεις να γίνει μέσα στην τάξη ως εμπορεύματα μαζικής παραγωγής;
Να κλείσουν τα σχολεία όλο και περισσότερο και να οικοδομήσουν όλο και συλλήψεις;
Ides αφήνουν καθηγητές μας και μόνο σε αυτόν τον αγώνα; Αυτό είναι που τους εκπαιδεύουν να αρνηθεί ότι η αλληλεγγύη μας;
Θα ήταν ότι οι καθηγητές μας είναι για μας ένα παράδειγμα του σεβασμού για τον εαυτό μας, την αξιοπρέπεια και κοινωνικού ακτιβισμού; Ή preferis να μας δώσει ένα παράδειγμα συναινετικής δουλείας;
Τέλος, θέλετε να ζήσουν ως δούλοι;
Από αύριο και μετά, όλοι οι μαθητές και οι γονείς θα πρέπει να φροντίσει για την υποστήριξη των εκπαιδευτικών με ένα σύνθημα: “Προώθηση και την ήττα φασιστική τυραννία!”
Ας αγωνιστούμε μαζί για την ποιοτική εκπαίδευση, δημόσια και δωρεάν. Ας αγωνιστούμε μαζί για να ανατρέψουν αυτούς που κλέβουν το γέλιο και το γέλιο μας, των παιδιών σας.
PS: I αναφέρω τις σημειώσεις μου από το ακαδημαϊκό έτος 2011/12, όχι για ματαιοδοξία, αλλά να μειώσει τη λέξη όσους εκ των προτέρων με το γελοίο επιχείρημα ότι «απλά θέλουν να ξεφύγουν από τις τάξεις»: η συμπεριφορά του μαθητή: “Λίαν Καλώς”. Μέση βαθμολογία: 20 («Άριστα») [τον υψηλότερο βαθμό στην υψηλή Έλληνες σχολεία].
É lamentável que, como professora, tenha de ler uma carta destas. A mesma espelha um ser humano com uma consciência de um futuro que se aproxima. Pena que só seja um aluno….grego….quando deviam ser todos os alunos de todos os países. E isto tudo só tem a ver com uma simples questão: Manipulação de massas e mentes para obtenção de PODER! É uma vergonha que o ser humano ainda não se tenha apercebido disto…